مادها: بنیانگذاران نخستین شاهنشاهی ایرانی و میراث ماندگار
مادها یکی از مهمترین اقوام هندو-ایرانی بودند که زمینهساز تشکیل نخستین امپراتوری ایرانی شدند و پایههای تمدن ایران باستان را بنا نهادند.
۱. خاستگاه و استقرار در زاگرس
مادها گروهی از مردمان هندو-ایرانی زبان بودند که احتمالاً در اواخر هزارۀ دوم پیش از میلاد از آسیای مرکزی به سمت غرب مهاجرت کردند. سرانجام، این اقوام در مناطق حاصلخیز شمال و مرکز رشتهکوههای زاگرس (نواحی غربی و مرکزی ایران کنونی) ساکن شدند.
- زمان ورود: اواخر هزارۀ دوم پیش از میلاد.
 - دلیل اتحاد: تا پیش از سدۀ هشتم پیش از میلاد، قبایل ماد با یکدیگر درگیر بودند. دلیل اصلی اتحاد آنها، مقابله با هجومهای پی در پی قدرتهای منطقهای مانند آشوریها، اورارتوها و سکاها بود.
 - شهرت: مادها از دیرباز به عنوان سوارکارانی بلندآوازه و جنگجویانی خشن و بیپروا شهرت داشتند.
 
۲. عصر شکوفایی و ابرقدرت شدن (شاهنشاهی ماد)
شاهنشاهی ماد با اتحاد قبایل در سدۀ هفتم پیش از میلاد و با هدف مبارزه با سلطهی آشور بنیان گذاشته شد.
بنیانگذار و پایتخت
| پادشاه | دورۀ حکومت | دستاورد کلیدی | 
| دَهیوکَه (دیاکو) | ۷۲۷ تا ۶۷۵ پ.م. | بنیانگذار سنتی حکومت ماد، انتخاب هگمتانه (همدان امروزی) به عنوان نخستین پایتخت. | 
| فَروَرتیش | ۶۴۷ تا ۶۲۵ پ.م. | اتحاد قبایل ماد و خراجگزار کردن پارسیان. | 
| هووَخشتره | ۶۲۵ تا ۵۸۵ پ.م. | قدرتمندترین پادشاه ماد. بنیانگذار واقعی امپراتوری ایران باستان، سازماندهی سپاه منظم (تقسیم به نیزهداران، کمانداران، سوارهنظام). | 
| ایشتووَیگو | ۵۸۵ تا ۵۵۰ پ.م. | آخرین پادشاه ماد. | 
اوج قدرت و سقوط آشور
اوج قدرت مادها در دورۀ هووخشتره رقم خورد. او با اتحاد با بابل، در سال ۶۱۲ پیش از میلاد به امپراتوری نوآشوری حمله کرد و نقش کلیدی را در سقوط نینوا (پایتخت آشور) ایفا نمود. پس از این پیروزی، مادها به یک ابرقدرت در خاور نزدیک تبدیل شدند و قلمروی خود را تا میانرودان و آناتولی گسترش دادند.
۳. پایان کار پادشاهی ماد
- دلیل سقوط: دوران ایشتووَیگو، آخرین پادشاه ماد، با آرامش و ثروت زیادی همراه بود، اما به دلیل اختلافات داخلی و افزایش فشار دربار، زمینه تضعیف حکومت فراهم شد.
 - رویداد نهایی: در حدود سال ۵۵۰ یا ۵۴۹ پیش از میلاد، ایشتووَیگو از کورش دوم (کورش بزرگ)، پادشاه اَنشان و نوۀ دختری خودش، شکست خورد.
 - میراث: با سقوط هگمتانه، شاهنشاهی ماد منحل شد، اما این انحلال به معنای نابودی تمدن نبود، بلکه به شاهنشاهی هخامنشی سپرده شد و فرهنگ، هنر و تشکیلات اداری مادها به پارسیان منتقل شد. به همین دلیل، یونانیان تا سالها پس از هخامنشیان، ایرانیان را همچنان «مادها» مینامیدند.
 
۴. زبان، دین، هنر و معماری
| حوزه | نکات مهم | 
| زبان | هندو-اروپایی و ایرانی بود که با پارسی باستان تفاوت لهجهای داشت. تا کنون کتیبهی مستقلی از زبان مادی یافت نشده است. | 
| دین | اطلاعات دقیق در دست نیست. شواهد تاریخی و باستانشناسی (مانند تصویر برجسته قیزقاپان) نشاندهنده رواج مهرپرستی و آیینهای مبتنی بر آتش بوده است. مغها (روحانیون زرتشتی بعدی) به عنوان یک طبقهی روحانی مهم در دربار ماد حضور داشتند. | 
| معماری | معماری ماد (بهویژه در نوشیجان، گودین تپه و بابا جان) با استفاده از خشت و گِل و ساخت تالارهای ستوندار بزرگ شناخته میشود. این نوع معماری بعدها الهامبخش ساخت بناهای شگفتانگیزی مانند تخت جمشید شد. | 
| هنر | آمیزهای از عناصر آشوری، اورارتویی، سکایی و ایلامی است. شامل هنر جانوری (تصاویر اسب و قوچ) و ساخت تکوکهای فلزی و سلاحها و زیورآلات گرانبها (مانند گنجینۀ زیویه). | 
۵. جاذبههای گردشگری بهجامانده
- تپۀ هگمتانه (همدان)
 - گنجینه سقز (آثار فلزی و زیورآلات)
 - مقابر صخرهای (مانند قیزقاپان)
 - قلعهی نوشیجان (ملایر/همدان)